«بانو» 

پيراهنت از گل چه رنگين است بانو

از بين صد ها باغ گلچين است بانو

مثل تمام بيدهاي سر به زيرم

سرشاخه هام از شرم پايين است بانو

گفتند عاشق نيستي، باور نكردم

با من بگو اين حرف توهين است بانو

دختر پسرهاي فراري ما نبوديم

عشق من و تو طبق آيين است بانو

اين دو جوان باب دل يكديگر هستند

حرف تمام روستا اين است بانو

امروز هم مثل هميشه نامه دارم

يك شعر تازه روي پرچين است بانو

روزي خطايي مي كنم مي چينمت من

اين ميوه ي ممنوعه شيرين است بانو