نمیشه که تو قلبم بشینی
از باغ سینم ،سیب بچینی
بعدش بری اون دور دورا
قاه قاه بخندی ،منو نبینی

نرو که قلبم می ایسته
مث ِساعت ِ رو دیوار
کلاغ سیاهه میادش
خبر میده،هی قار و قار

میگه دیدی اونم رفت
همونی که دٌوست داشت
سیب تو گاز زد با چشاش
با خندهاش تنهات گذاشت
                                                                   
همونی که یه شب اومد
در دلتو  وا  کرد
وارد دنیات شد
خودشو آروم رها کرد
دیدی حال دیگه صداش
طعم سیب رو نداره
غر زنون همش میگه
دیگه نمیخوامت ،بیچاره

حالا بگو چقدر میخوای
تو گوشات پنبه بزاری
فقط بگی اونو میخوام
 بذری تو قلبت نکاری

تسلیم حرفات میشم کلاغ
خدا خودش خوب می دونه
دٌور و بَرم پره عزیز(1)
میخوام اونم اینو بدونه