گوشی را که برنمی داری

نفسم بالا نمی آید هیچ

مرا با خودش پایین می کشد

که تمام سرم دور دنیا بچرخد

گرد شوم

بچرخم

پایین بیفتم روی سر کسی

شاید

مراگاز بزند

یا زیر پا

لگد هم که شوم

باز جای شکرش باقی است

یکنفر مرا بردارد

و بگوید:"بیچاره

نیوتن که همیشه در دسترس نیست"

و مرا پرت کند

بخورم به کیوسک تلفن

مغزم تکانی بخورد

شاید

شماره ات را درست بگیرم