سلام. هر بار از خواندن مجذ این شعر تازه میشم..
موفق و شاعر بمانید

سلام بر جناب سوسرایی بزرگوار !
از اینکه قابل دانستید و دست به نقد شدید سپاسگذارم و نهایت احترام را برای نظراتتان قائلم .
توضیحاتی در رابطه با مطالبی که بیان فرمودید داشتم لکن جهت حفظ سلامت فضای نقد این امر را به بازدید کنندگان محترم وا میگذارم .
باشد که بیشتر بیاموزیم .

ادامه ...

چه بودن و چه نبودن که مسئله این است
تو هر دوئی و شبیهی به خوابهای عمیق.

بیتی که سخت عروج شعر را پایین آورده و پایان بندی مستحکمی برای شعر نیست.در واقع غزل در میانه ی راه ،خوب تر عمل نموده.

آورده دو چه برای اثبات و نفی وجود ،دوم شخص و آوردن حرف "که" پایه های این مصرع را متزلزل نموده.

برای شاعر محترم آرزوی سالمتی دارم.

از خوانش شعر زیبای شما لذت وافر بردم.

در پناه خدا.

سلام جناب حسن زاده.
کار خوبی از شما خوانندم.

درود بر شما .
شعری در قالب غزل بر وزن عروضی (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن یا فع لن)مجتث مثمن مخبون محذوف یا اصلم و قافیه بندی خوب.

اما با بیشتر مصراع ها ارتباط خوبی برقرار نکردم.شعر از ارتباط عمودی خوبی برخوردار نیست.مضون شعر حول محور موضوع مشخصی دور نمی خورد .برخی بیت ها ساز خودش را می زن.د

عروس حجله رنگین خواب های عمیق
سپید چشم گریز خوابهای عمیق
که مصرع اول ،یکی از خیوبی که قدما قائل بدان بوده اند به چشم می خورد،(تتابع اضافات)که البته این امر در شعر های سپید نمود بیشتری داردمخضوصا در سپید های شاملو.اما در امر کلاسک زیاد خوشایند نیست.
مصرع دوم ،ارتباط افقی خوبی ندارد.از هیچ حس و تصویری برخوردار نیست.ودر خوانشش نوعی گره خوردی وجود دارد که باعث تعقید لفظی ، معنوی مصرع یا در کل بیت شده.

چقدر تشنه ی نوشیدن شرابم از
پیاله های لبانت سرابهای عمیق

مصرع اول رو خوب اومدی که تصویر حسرت دورنی شاعر به نمایش کگذاشته شده،اما مصرع بعدی ،درسته که از نظر معنایی تا حدوی تناسب دارد ،اما از نظر بکارگیری آرایه کمی ضعیف عمل شده. اضافه ی تشبیهی پیاله های شراب ،کمی دور از ذهنه.اگر پیاه ی دهن گفته می شد،خواننده بیشتر ارتباط بر قار می کرد و تناسب بیشتر با پیاله که گود است دارد.گودی دهان=گدی پیاله،اما سراب های عقیق در همین مصرع نقشی را ایفا نمی کند ،حشوء محسوب میشه .فقط برای پرکردن وزن و قافیه آورده شده است.

هزار چلچله پرواز می کنم وقتی
که نقش می زنی ام توی قاب های عمیق

مصرع نسبت خوبی است.اما جای کار دارد.ضعف تالیف نمود دارد.
هزار چلهله پرواز می کنم ،معنای خاصی را ایفا نمی کند.اگه گفته می شد با هزار چلچله پرواز می کنم یا همراه هزار چلهله بهتر بود.

و همچین آوردن حرف ربط "که" در مصرع بعدی که این خوب است باعث به هم پیوستن مصرع ها می شود.همچون زنجیر به هم مرتبط می شوند.

چقدر اشک بریزنم و شعله ور بشوم
و دست و پا بزنم در مذاب های عمیق؟

که در این مصرع با نوعی پارادکسیکال کم فروغ روبه رو هستیم .که ریختن اشک باعث سرد شدن درون و به آرامش رسیدن است در مقابلشعله ور شدن.که ارتباط خوبی با مذاب های مصرع بعدی دارد.مصرعی خوبیست.

سوال می کنم از تو،سکوت می شنوم.
سکوت لب به لب است از جواب های عمیق

از این بیت خوشم آمد.بیتی نسبت پختی به نظر می رسد.
نوع تناقض بکار رفته موسیقی دورنی شعر را غنا بخشیده،(سکوت می شنوم) .سکوتی که در ظاهر خنثی به نظر می رسد اما در باطن مملو از پاسخ است.

بیاو روسری ات را به موج ها بسپار
پری سکوت نکن در حجابهای عمیق
در این بیت شاعر مقصود خود از سرودن را بیان می کند .پای دوم شخص به میان می آید.

اما کدام موجها ؟؟؟این موجی که شاعر از آن سخن گفته چه نوع مو جی می تواند باشد.موج دریا ،موج غم،موج شادی.؟؟؟
خواننده بدون هییچ گونه پشینه ی قبلی از دریافت مصرع باز می ماند .در واقع مصرع عقیم است.

در مصرع دوم ،پری ،طرف سخن روای وارد عرصه می شود.از حال به بعد می دانیم با چه کسی طرف هستیم.معشوقه ی شاعر.


تو غیر قابل لمسی،عروس اقیانوس
عروس حجله ی رنگین آب های عمیق

که شاعر به اوج احساس خود می رسد تا جایی که رسیدن به معشوقه برایش غیر فابل لمس می شود.و این غیر قابل لمس به دلیل عظمت طرف دارد(عروس اقیانوس=بیکران).بیت خوبیست.و قابل لم